Λιγόστεψαν τα φτερά απο τα χέρια
Μούλιασαν απο δάκρυα ονείρων
Σχημάτιζαν ρυάκια αίματος
όνειρα χαμένων ποιητών που δεν μπόρεσε κανεις να αγγίξει
Εφιάλτες που ξύπνησαν και ζητούν εκδίκηση
ξεχασμένες αναμνήσεις
θαμμένες μες την άμμο του χρόνου
Κάνουν τόσο θόρυβο καθώς χτυπούν το μυαλό
Αναμοχλεύεται το αίμα με το δάκρυ
χτίζει με κόκκινο νεο όνειρο
κάπως έτσι αρχίζουν και τελειώνουν όλα .
