Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
Σκουπίδια
Σκουπίδια πέταξες σε ανθισμένη γυάλα .
Ακούμπησες το νερό με αναστεναγμό ,
από εκείνους που βγαίνουν μόνο από τον πάτο .
Μην ρωτήσεις ποιον πάτο
ξέρεις καλά
Εσύ τον δημιουργείς με την αδυναμία σου να σταθείς στον κόσμο
Τον κανονικό
Όχι τον γραφικό όπως ξέρεις καλά να λες .
Πεινάς και θες να φας ακόμα και τους ανθούς .
Να ξεπουπουλιάσεις και τα τελευταία όνειρα που επέπλευσαν.
Τα ύστατα που έμειναν ζωντανά .
Μα κάνεις εμετό την χρυσόσκονη τους .
Τώρα κλαίς σαν μικρό παιδί
Στάχτες τα δάκρυα σου
Βαρέθηκες οι ηλιαχτίδες να σου τυφλώνουν τα μάτια .
Καιρό να βάλεις ένα τέλος .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου