Τουτη η πολη
μοιαζει να με κλεινει καθε μερα πιο βαθια μεσα της
με παγιδευσε στους τοιχους των ονειρων της
και στις ομορφιες των χαμενων κηπων της
Σε αερα που θυμιζει χειμωνα ιδρώνω
και σταζει αιωνας που αργει να τελειωσει
Σε ποταμια χαμενα μεσα σε καπνους
Και σε βιβλια και σε τρενα χαλασμενα
με χιλιαδες οραματα λανθασμενα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου