ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΦΥΓΗΣ

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΦΥΓΗΣ
ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΦΥΓΗΣ

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Χειμωνιάτικο Παραμύθι

Η άχρωμη απεραντοσύνη του ουρανού
Διαφωνούσε με τα κύματα
Και νέκρωνε ολα τα συναισθήματα
Η πλατιά απεραντοσύνη του ουρανού
Ακουμπούσε το βελούδινο σκοτάδι της νύχτας
Το φεγγάρι ήταν τόσο βαθύ
Προχωρούσε αθόρυβα
Χωρίς να ακούγετε πνοή
Το βλέμμα του άρχισε να σε παγώνει
Το σώμα του να σε πληγώνει
Η παγωμένη ρυτιδωμένη επιφάνεια της λίμνης
Στο πυθμένα της έκρυβε την μνήμη
Που άραγε να οδηγεί αυτο το σκοτεινό ποταμι της λίμνης;
Που άραγε τελειώνει αυτο το ουράνιο τόξο της λήθης;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου